Πάει κι αυτό. Σε ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών, σε μια στιγμιαία αποτύπωση φωτογραφίας, παίξαν οι 11 και τώρα βάλαμε την αλλαγή, μπας και γυρίσει το ματς και πάρουμε λίγο τα πάνω μας. Παίζουμε τις καθυστερήσεις, όμως ο Δεκέμβρης είναι πολύ δυνατός παίχτης στο καλεντάρι. Σαν και πέρυσι, που ήρθε σαν κάθαρση στην τραγωδία της χρονιάς...
Θα μου πεις, ήταν τραγωδία το 2009; Δεν ξέρω, δεν έχω διαβάσει τραγωδία. Έχω ένα τεράστιο κενό σ' αυτό το αποκορύφωμα του γραπτού λόγου και δεν ξέρω καν από που να ξεκινήσω. Η πλησιέστερη επαφή μου με το θέμα ήταν τηλεοπτική, παρακολουθώντας μετά κόπων και βασάνων το Dogville του Λαρς Φον Τριερ. Δεν ξέρω γιατί, υπέθεσα όμως ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι οι τραγωδίες. Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, ντιπ. Στα προσεχώς.
Θα επανέλθω στα δικά μου, πριν όμως θα σου μεταφέρω, ακροατή του, μερικά λόγια για την περιρρέουσα κατάσταση:
"Οι χίτες και οι ταγματασφαλίτες με τα δολάρια και τις βόμβες ναπάλμ, εξολόθρευσαν τους πατριώτες, όσους είχαν καταφέρει να επιβιώσουν από την πείνα και τις κακουχίες της γερμανικής κατοχής, και έκτοτε κυβερνάνε με μπούσουλα τον εκλογικό τρομονόμο. Τα χαρακτηριστικά της δημοκρατίας μας έχουν καταντήσει ανέκδοτο, στη χώρα που την ανακάλυψε: Ισονομία (χαχαχα) με τα τρακόσια γουρουνάκια υπεράνω του νόμου, αξιοκρατία με τη Νταλάρα στο Υπουργείο Εργασίας, και διάκριση των εξουσιών, με τους δικαστές να διορίζονται από το κυβερνών κόμμα. Η βουλή να νομοθετεί πάνω στα λερωμένα σώβρακα του Παπακωνσταντίνου, που δε χρειάζεται πλέον ούτε την τυπική υπογραφή των εθνοπατέρων. Ούτε την τυπική υπογραφή. Ούτε την τυπική υπογραφή!"
Τζίμης Πανούσης - Δούρειος Ήχος 20.12.2010
Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, κάνω την παλαβή και σφυράω κλέφτικα, εκπλήσσομαι από το θάρρος λίγων και το θράσος πολλών αρνητικά και θετικά αντιστρόφως αντίστοιχα κι αν επιστρέψεις να το ξαναδιαβάσεις απ' την αρχή, τότε σ' έχω βάλει στο κλίμα. Τουρλουμπούκι, δικέ μου.
Βασικά καλησπέρα σας.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου