Θεσσαλονίκη - Αθήνα

Απεχθάνομαι τις ανοιχτές διαδρομές.

Πιάνεται ο απαυτός σου. Άμα δεν έχει στροφιλίκι, δε μ' αρέσει. Αλλά τι να κάνεις; Κάπως πρέπει να κατέβεις Αθήνα.

Το ταχύτερα αναπτυσσόμενο δίκτυο φραντσάηζ στην Ελλάδα τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι τα... διόδια. Σαν τις βατομουριές στον Τρυποκάρυδο του Τομ Ρόμπινς, έχουν πνίξει την Εθνική Οδό. Ποια; Γράψε λάθος.

Παλιά, που ανήκε στο έθνος το εθνικό, όχι του Μπόμπολα, ήταν Εθνική Οδός. Τώρα είναι "Αυτοκινητόδρομοι Αιγαίου" ή "Νέα Οδός", Ανώνυμες Εταίρες αμφότερες που βυσσοδομούν στις τσέπες μας... Είναι πολλά τα λεφτά, αλλά... μπιγουέαρ οφ ζε τζερμανς.

http://www.youtube.com/watch?v=2oK_trZhVdk

"Κόμβος Σκοτίνας κλειστός" με φωτάρες που αναβοσβήνουν πιο εύθυμα κι από χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, ανάψαν και τα δικά μου τα λαμπάκια κι αποφάσισα να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι τους λόγους για τους οποίους είχε κλείσει ο κόμβος της Σκοτίνας. Δεν είχε απολύτως κανένα πρόβλημα, εκτός από τη δυνατότητα που έδινε στους οδηγούς να παρακάμψουν το φραντσάηζ της Λεπτοκαρυάς. Βέβαια, υπάρχει κι άλλη διέξοδος λίγο πιο κάτω, χειρότερα φωτισμένη και σε στενότερο κομμάτι του δρόμου, η οποία εξακολουθεί να δίνει τη λύση, λίγο πιο επικίνδυνα αλλά ποιος ενδιαφέρεται;

ΕΚΟ βενζινάδικο λίγο πριν το Βόλο, 60> στον υπολογιστή ταξιδίου τα ρέστα και μειώνω ταχύτητα να δω τιμή.
1,595 η απεικόνιση στον πίνακα...
Η μούτζα αναπόφευκτη, αλλά και εν τέλει αγχωτική, καθώς 60+ χιλιόμετρα πιο κάτω είδα εκείνο το τρομαχτικό >--- στα ρέστα. Έξοδος στην Πελασγία, τρία τρομοκρατημένα χιλιόμετρα μέχρι το πρώτο βενζινάδικο και ουφ... 16,36lt (στο ρεζερβουάρ χωρητικότητας 16 λίτρων, δε μπορεί, από κάπου θα τη φας) για τα πρώτα 252χλμ, ήτοι 6,49lt/100 με μέση ωριαία 130. Πα μαλ. Βενζίνη με 1,52€, νταξ, δε σώθηκα όμως δεν πλήρωσα και την κοροϊδία του κερατά με το ΕΚΟ, όπως επίσης, βοήθησα στην τοπική οικονομία της Πελασγίας...

Τολμώ να συγκρίνω το κοκτέηλ συναισθημάτων του Σοάρες στον προημητελικό με τη Γκάνα, από τη στιγμή που έδιωξε τη μπάλα πάνω απ' τη γραμμή μέχρι και το νικηφόρο πέναλτι της ομάδας του, με το συναίσθημα του να ταξιδεύεις με μηχανή: στο έξω μέρος της φωτογραφίας, ένα τραπέζιο που δημιουργεί το κράνος, μέσα απ' αυτό η ζελατίνα με τα μυγάκια, μπροστά, στο 1/3 της φωτογραφίας το φέρινγκ, πάνω απ' αυτό και ως τα 2/3 ο δρόμος, κατάφυτος δεξιά κι αριστερά, στο βάθος μια γέφυρα πάνω απ' το δρόμο κι από πάνω αραιαί νεφώσεις... Πρέπει να βρω κάποιον να το ζωγραφίσει. Τον αέρα, όμως;

And back again.

Προσεχώς, γιατί δεν το έχω κάνει ακόμη. Το σχεδιάζω, όμως, όλο το απόγευμα και θα πετύχει. Ναι, θα πετύχει!