Αισίως 31.
Βαδίζοντας πλέον στην πιο γόνιμη δεκαετία της ζωής μου, αυτή με κοιτάζει κατάματα και ρωτάει επίμονα: "Τι θα κάνεις; Θέλει άντερα, θα μας γράψει η ιστορία..." Δεν ξέρω ποια μούσα το ψιθύρισε στο αυτί του Sir Andrews, εκείνο το βράδυ της πρωτοχρονιάς που το ξεστόμισε, όμως από τότε αυτή η ερώτηση με στοιχειώνει διαρκώς και αδιαλείπτως. Όπου κι αν κοιτάξω, ό,τι κι αν ακούσω, με όποιον κι αν συζητήσω, παντού και πάντα ξεπροβάλει η ίδια ερώτηση. Η απάντηση, βέβαια, είναι απλή.
Είμαστε το αλάτι της γης. Εμείς, οι Έλληνες. Στην παγκόσμια ιστορία, μας μνημονεύουν ως τους εφευρέτες της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας και της τραγωδίας. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, στον κολοφώνα της διανόησής μας, δώσαμε τα φώτα μας στον πολιτισμό. Σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, στον απόπατο της παρακμής μας, είμαστε έτοιμοι να τραβήξουμε το καλώδιο της μηχανικής υποστήριξης στο παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο πτώμα, στο οποίο το μόνο που χρειάζεται πια είναι ένα κούρεμα. Το κομμωτριάκι κρατάει τις τύχες του πλανήτη στα χέρια του...
Κάπως έτσι κι εμείς, με βλέμμα απλανές, ατενίζουμε το μέλλον αλλά δε βλέπουμε ούτε τη μύτη μας, τόσο πηχτό που έχει γίνει το σκοτάδι. Τόσο δηλαδή, όσο φωτεινές έχουνε γίνει οι οθόνες μας. Διαρκώς αυτοαναιρούμενος, παρατώ την εδώ μου εξωστρέφεια και πάω να βρω την πραγματική μου, στις πλατείες.
Έξω ρε!
Βαδίζοντας πλέον στην πιο γόνιμη δεκαετία της ζωής μου, αυτή με κοιτάζει κατάματα και ρωτάει επίμονα: "Τι θα κάνεις; Θέλει άντερα, θα μας γράψει η ιστορία..." Δεν ξέρω ποια μούσα το ψιθύρισε στο αυτί του Sir Andrews, εκείνο το βράδυ της πρωτοχρονιάς που το ξεστόμισε, όμως από τότε αυτή η ερώτηση με στοιχειώνει διαρκώς και αδιαλείπτως. Όπου κι αν κοιτάξω, ό,τι κι αν ακούσω, με όποιον κι αν συζητήσω, παντού και πάντα ξεπροβάλει η ίδια ερώτηση. Η απάντηση, βέβαια, είναι απλή.
Είμαστε το αλάτι της γης. Εμείς, οι Έλληνες. Στην παγκόσμια ιστορία, μας μνημονεύουν ως τους εφευρέτες της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας και της τραγωδίας. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, στον κολοφώνα της διανόησής μας, δώσαμε τα φώτα μας στον πολιτισμό. Σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, στον απόπατο της παρακμής μας, είμαστε έτοιμοι να τραβήξουμε το καλώδιο της μηχανικής υποστήριξης στο παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο πτώμα, στο οποίο το μόνο που χρειάζεται πια είναι ένα κούρεμα. Το κομμωτριάκι κρατάει τις τύχες του πλανήτη στα χέρια του...
Κάπως έτσι κι εμείς, με βλέμμα απλανές, ατενίζουμε το μέλλον αλλά δε βλέπουμε ούτε τη μύτη μας, τόσο πηχτό που έχει γίνει το σκοτάδι. Τόσο δηλαδή, όσο φωτεινές έχουνε γίνει οι οθόνες μας. Διαρκώς αυτοαναιρούμενος, παρατώ την εδώ μου εξωστρέφεια και πάω να βρω την πραγματική μου, στις πλατείες.
Έξω ρε!
"Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν, στον κολοφώνα της διανόησής μας, δώσαμε τα φώτα μας στον πολιτισμό"
ΑπάντησηΔιαγραφήprepei epitelous na stamathsoume na paineuomaste gia pragmata sta opoia den symetoixame... exoume toses anasfalies kai komplex pou prepei na oneireuomaste palia "megaleia" gia na ais8anomaste kala... oti kanoume twra metraei... oxi oti egine prin apo an8rwpous pou oute kan exoun syggeneia pia me mas... oti 8a kanoume emeis twra 8a metrhsei, mesa apo kei 8a metrh8oume kai meis... exw bare8ei na akouw kosmo na paineuetai gia thn arxaiothta... giati an pragmati eixame ma8ei apo tous arxaious, 8a zousame mia teleiws diaforetikh zwh shmera. H ellhnes feran to fws tou politismou???? Mhn 3exname oti kai autoi to phran apo kapoion auto to fws (mainly Egypt)
ah, kai by the way... den mporw na diakrinw thn dieu8hnsh e-mail pou mou edwses^^ eimai o dhmhtrhs me ta fire-poi...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Δημήτρη, δε θα μπορούσαμε να συμφωνούμε παραπάνω. Το θέτω, λοιπόν, διαφορετικά: Σ' αυτό τον τόπο που γεννήθηκαν όλα αυτά και μεταλαμπαδεύτηκε ο πολιτισμός στο δυτικό κόσμο... Έρχονται και οι φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφή