Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Μπουζούκια.

Ρε δεν πα να χρωστάμε της μιχαλούς; Με πρόχειρους υπολογισμούς, αν βάλεις εξωτερικό χρέος, τα χρωστούμενα στις ιθαγενείς τράπεζες, κάτι δοσατζήδες με βιβλία, κάτι κερασμένους καφέδες, κάτι τοκογλύφους, περί τα τριάντα χιλιαρικάκια βγαίνει καθ' εκάστου να δίνει. Και δε μιλάμε γι' αυτούς που παράγουν, που δουλεύουν, μιλάμε για όλους. Από νεογέννητα μέχρι μελλοθάνατους.

Τον έπιασε ο πόνος τον έλληνα και γι' αυτό πάει στα μπουζούκια να τον πνίξει. Επιτάφιος το μαγαζί Σάββατο βράδυ απ' τα γαρύφαλλα, αλλά και Παρασκευές, Τρίτες, Πέμπτες, στη διαρκή μεγαλοβδομάδα που ζούμε απ' τη μεταπολίτευση και μετά. Κλαίμε τα δανεικά με τα οποία ζούμε κι αυτά πάνε άκλαφτα. Κι αφορολόγητα.

Δε γαμείς. Εγώ καλά πέρασα... Κι εσείς, να υποθέσω. Τσιφτετέλι ο χορός του Ζαλόγγου, έδωσε και πήρε, να και κάτι ζεμπεκιές, φορέματα και μέηκ απ νυκτός, κοστούμια και γραβάτες, ο Τζέημσον ημών ο επιούσιος με τα παρελκόμενα, γκεστ σταρς, χάδια, φιλιά, πισώπλατα μαχαιρώματα, ματιές θανατηφόρες, παρεξηγήσεις, κόντρα εξηγήσεις και κάτι μούτρα στραβά, λες και κάνεις κακό αν διασκεδάζεις, αν φλερτάρεις, αν συναναστρέφεσαι... Το κουβαδάκι μου με τον πάγο και σ' άλλη παραλία. Α, μην ξεχάσω και τον Τζέημσον.

Σάπιος την άλλη μέρα να μαζέψεις τα κομμάτια σου, να δικαιολογήσεις τ' αδικαιολόγητα, να εξηγήσεις τα αυτονόητα και δε συμμαζεύεται. Η μπύρα δε διορθώνει το χανγκόβερ, ούτε οι εξηγήσεις τις παρεξηγήσεις, οπότε γιατί να το συζητάμε; Ας το να πάει στο διάολο. Αφορμές θα υπάρχουν πάντα εκεί που υπάρχουν αιτίες. Μα αναζητήστε τις αιτίες αλλού κι όχι στους άλλους. Εξυπνάδες...

Και η ζωή συνεχίζεται. Ένα τηλεφώνημα αργά το απόγευμα ήρθε ν' αλλάξει τη διάθεση, γιατί υπάρχουν ακόμη σ' αυτό το μάταιο κόσμο άνθρωποι με αστείρευτη γλύκα να αναβλύζει στα λόγια τους, στις πράξεις και τις σκέψεις τους. Ήμουν κι εγώ εκεί, στο "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ, να σε συνοδεύω, Χαμόγελο, κι ας μη μ' αρέσει το θέατρο, γιατί μ' αρέσεις εσύ κι αυτή την παραχώρηση θέλω να την κάνω! Στο επανειδείν!

Καινούρια βδομάδα, καινούριος μήνας, πέρασε κιόλας ο Γενάρης, γεμάτος γεγονότα, συναισθήματα, γνωριμίες, ξεκαθαρίσματα, αλλά είμαστε ακόμα εδώ! Λάηβ εντ κίκιν, που λεν κι οι Ugly. Περίεργη η ελληνική γλώσσα, νο; Ο Φλεβάρης προμηνύεται εξίσου- αν όχι περισσότερο- έντονος, μιας και θα παρελάσουν απ' το ζώδιο Ερμής, Δίας, Αφροδίτη, Σάρα, Μάρα και καλό συναπάντημα! Να σκεφτείς, ακόμα δεν ξεκίνησε και ήρθε ένα μήνυμα απ' το υπερπέραν, αλλά τίποτ' άλλο. Τι να μας επιφυλάσσει ο Φλεβάρης;

Υ.Γ.: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις μόνο συγκυριακή δεν είναι, ο νοών νοείτο και ο μη νοών, ανόητος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου